Ÿوطن

مازرونِ زلفِ وازَنْدِه شوُنه                   گیسوانِ مازندران را باد شانه می‌کند

وطن، کوه دماوند ته نشونه                  ای وطن! کوه دماوند نشان توست

وطن، شه خونِّ ته تن ترمه کمبه           ای وطن! خونم را ترمه‌ی تن تو می‌کنم

نیشرمه تا صواحی برمه کمبه              تا بامدادان برایت می‌گریم

نَویمبه مازیارِ سَر سِله ره                   سر و سامان مازیار را نمی‌بینم

اُو دکردنه اَمه تش و کِلِه ره                در آتشِ اجاقِ ما آب ریختند

تیلند هاکردنه چشمه‌ی اُو ره               آب چشمه را گل‌آلود کردند

بَهیتنه اَمه جه آرزو ره                    آرزوی‌مان را از ما گرفتند

ته ویشه اَتّا وَنگِ‌کَر دَنیه                 در بیشه‌ات یک فریادکننده نیست

خرابه دَکِتمی راه وَر دَنیه                گرفتار ویرانه‌ای شده‌ایم و راه دَر روُ نداریم

نا راه بَلد دره نا راه دیاره               نه راهنماست نه راه پیداست

نا اِفتاب دَر اِنه نا ماه دیاره             نه آفتاب پیداست نه ماه

سوزِ خال ره سَرین کمبه ته خاطر    برگِ سبز را به خاطرت زیر سرم می‌گذارم

قَلم ره شه رزین کمبه ته خاطر       به خاطر تو قلم را سلاح می‌سازم

وطن درد ته وُ درمون دیگر          وطن! درد تو درمان دیگری می‌خواهد

وطن دل من وُ ارمونِ دیگر          وطن! دلِ من آرمان دیگری می‌خواهد  


 

نظرات شما عزیزان:

nadia

ساعت18:22---24 آذر 1391

[وب سایت]

kheili mamnon

matalebe webe shoma ham jalebe

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: